|
1. |
|
|
|
|
Αυτή η κοινωνία
Βυθίζεται στο βούρκο της νοσηρής επιβίωσης
Οι προκαταλήψεις και ο φόβος
Παραλύουν τα ένστικτα μας
Ουροβόρος καταναλώνει την ύπαρξή της
Υπονομεύει μέχρι τέλους την υπόστασή μας
Όταν πλανιέμαι στους λαβύρινθους της πόλης
Οι χτύποι της καρδιάς μου γρηγορεύουν
Αυτή η κοινωνία μ' αρρωσταίνει
Αυτή η κοινωνία με τρελαίνει
Βαραίνει η ανάσα
Ο αέρας παγώνει την ψυχή μου
Νιώθω ξένος σαν να μην έζησα ποτέ εδώ
Ανήμπορος ν' αντιμετωπίσω την καθημερινότητα
Ανήμπορος ν' αντιμετωπίσω την πραγματικότητα
Εδώ και κάποιο καιρό έχω πάψει να ελπίζω
Ότι ίσως μπορεί ν' ανατραπεί
Ότι κάτι μπορεί ν' αλλάξει
Οι επιλογές μου ολοένα και μειώνονται...
Όμως κάτι με κρατάει ακόμα ζωντανό
Όμως κάτι με κρατάει ακόμα δυνατό
Αυτή η κοινωνία μ' αρρωσταίνει
Αυτή η κοινωνία με τρελαίνει
Με κυριεύει η αηδία και η αποστροφή
Με κυριεύει η γοητεία της καταστροφής
This society
Sinks into the mire of morbit survival
Prejudice and fear paralyse our instincts
It consumes it's own existence
It undermines our existence completely
When i wander in the mazes of the city
My heartbeat becomes quicker
This society makes me sick
This society drives me crazy
My breath is heavy
The wind chills my soul
I feel like a stranger
As if i never lived here
Unable to confront daily routine
Unable to confront reality
For sometime now i stopped hoping
That maybe it can be overturned
That something may change
My options are increasingly reduced...
But some thing still keeps me alive
But some thing still keeps me strong
This society makes me sick
This society drives me crazy
I am overwhelmed by disgust and aversion
I am overwhelmed by the allure of destruction
|
|
2. |
|
|
|
|
Τηλεόραση
Καθηλωμένος στο κουτί
Φερέφωνο εξουσίας
Σου πλένει τον εγκέφαλο
Για θέματα 'ουσίας'
Σου λέει πως χρειάζεσαι
'Έπιπλα με χαρακτήρα'
Ενώ για το δικό σου
Σου δίνει σιγαστήρα
Υποκατάστατο ζωής σου κλέβει τον χρόνο...
Βουλιάζεις στην απάθεια
Παραπληροφορείσαι
Με θέαμα ναρκώνεσαι
Καθώς χειραγωγείσαι
Στατιστικές αναφορές
Καταστροφών, θανάτων
Παιχνίδια πρωινάδικα
Και μυρωδιά πτωμάτων
Υποκατάστατο ζωής σου κλέβει τον χρόνο...
Ηθοποιοί ζουν τη ζωή
Ενώ εσύ την αφήνεις
Πατώντας ένα κουμπί
Στο λήθαργό σου να σβήνεις
Παλιάτσους τηλεπαιχνιδιών
Πωρώνεσαι για να ψηφίζεις
Και κάθεσαι τόσο καιρό
Στον καναπέ να σαπίζεις
Υποκατάστατο ζωής σου κλέβει τον χρόνο...
Television
Confined to the box
Mouthpiece of authority
It washes your brain on issues of 'substance'
It tells you, you need 'furniture with character'
While for your own character, it gives you a silencer
Substitute of life
It steals your time
You sink into apathy
You get misinformed
You are drugged by the spectacle
While being manipulated
Statistical reports of disaster and death
Quizzes, morning tv shows and the smell of corpses
Substitute of life
It steals your time...
Actors are living life
While you let it go
Pushing a button
You fade away in lethargy
With obsession you vote for tv show clowns
And you sit for so long
Rotting on the cough
Substitute of life
It steals your time...
|
|
3. |
|
|
|
|
Αστυνομία
Του κράτους μισθοφόροι
Φρουροί του κεφαλαίου
Συνεργοί μαφιόζων
Κυκλώματα πορνείας, ηρωίνη
Τραμπούκοι εκ του ασφαλούς
Θρασύδειλοι βασανιστές
Προωθείται η ρουφιανιά
Τιμούνται οι καταδότες
Παρακολούθηση, επιτήρηση
Στις υποθέσεις όλων
Μεσάζοντες-επόπτες
Τη δύναμη την έχουν γιατί τους παραδίδει
Η υποταγμένη μάζα
Το μονοπώλιο βίας
Με το εκπαιδευτικό σύστημα
Την εκκλησία, τα μίντια
Την πίεση της 'κοινής γνώμης', την tv, το σινεμά
Εμφυτεύονται οι νόρμες της συμπεριφοράς
Σε όποιον περάσει από τα φίλτρα
Το νομικό, δικαστικό σύστημα
Οι φυλακές και τα ψυχιατρεία
Επιβάλλουν τα όρια συμβατά με το σύστημα
Λίγη αξιοπρέπεια μας έχει απομείνει
Και δέχεται κι' αυτή επίθεση συνέχεια
Το κόστος το αξίζει
Τουλάχιστον για κάποιους
Όσο μπορούν να ορίζουν οι ίδιοι τις ζωές τους
Ενάντια για πάντα σε κάθε αστυνομία
Άνιση η μάχη για αυτονομία
Ενάντια για πάντα σε κάθε αστυνομία
Μονόδρομος η μάχη για αυτονομία
Police
Mercenaries of the state
Guardians of capital
Mafia accomplices
Prostitution rings and heroin
Thugs with theirs backs covered
Dastard torturers
Snitching is endorsed
Informers are honoured monitoring
Surveillance in everybody's affairs
Middlemen
Supervisors
They have this power because surrendered to them
By the subjugated masses
Is the monopoly of violence
With the education system
The church and the media
The pressure of 'public opinion', tv and cinema
The norms of behaviour are implanted
To each who evades the filters
The legal and judicial system
Prisons and psychiatric wards
Will enforce the boundaries
Compatible with the system
Little dignity is left to us
And ever this is constantly assailed
The price is worth it
At least for some
As much as they can to be in charge of their own lives
Always against all kinds of police
The battle for self-determination is uneven
Always against all kinds of police
The only way is the battle for self-determination...
|
|
4. |
|
|
|
|
Στο αύριο ζω
Ζω μεσ' τα σκατά
Το νιώθω κάθε ώρα
Για αβέβαιο μετά
Χαράμισα το τώρα
Κατανάλωση, δουλειά
Το πάθος της καριέρας
Όνειρα πλαστικά
Για το μοντέρνο τέρας
Για το μετά υπάρχω
Μα στο εδώ πεθαίνω
Στο αύριο ζω κι' ελπίζω
Μα στο παρόν σαπίζω
Ο χρόνος μας νεκρός
Γεμάτος αγγαρείες
Διασκέδαση μουντή
Ανούσιες μαλακίες
Ένστικτα κι' ορμές
Κλεισμένα στο συρτάρι
Πουλιέται η ζωή
Μερίδες στο παζάρι
Οι πρέζες μας πολλές
Μας πάνε παρακάτω
Άνθρωποι αδειανοί
Που φτάσανε στον πάτο
Πλήρης υποταγή
Σχολεία κι' εργασία
Με χάντρες λαμπερές
Θα' ρθει η δυστοπία
Για το μετά υπάρχω
Μα στο εδώ πεθαίνω
Στο αύριο ζω κι' ελπίζω
Μα στο παρόν σαπίζω
I live in tomorrow
I live in shit
I feel it all the time
For an uncertain after
I threw away the now
Consumption, work
The obsession of the carrer
Plastic dreams for the modern monster
I exist for the after
But in the here and now im dying
I live in tomorrow and im hoping
But in the present im rotting
Our time dead
Full of chores
Dull entertainment
Meaningless crap
Instincts and drives
Locked away in the drawer
Life is being sold
By the portion at the market
Our crutches are many
They get us by
Empty people
Who have hit bottom
Total subjugation
Schools and work
With shiny baubles
Dystopia will arrive
I exist for the after
But in the here and now im dying
I live in tomorrow and im hoping
But in the present im rotting
|
|
5. |
|
|
|
|
Έστω και για λίγο
Μέρα με τη μέρα ο πόνος μεγαλώνει
με όσα βλέπω, με όσα ακούω, με όσα μαθαίνω
Μέρα με τη μέρα το μίσος μου φουντώνει
Για ότι βλέπω, για ότι ακούω, για ότι βιώνω
Τα όνειρα γίνανε εφιάλτης
Η φαντασία μου με τρομάζει
Ο καταιγισμός των σκέψεων
Θολώνει το μυαλό μου
Υπήρξαν στιγμές που χάθηκα στο χρόνο
Παρέα με τη θλίψη
Μάταια να προσπαθώ από κάπου να κρατηθώ
Οι επιθυμίες μου οπλισμένες κατάρες
Να νιώθω τη φθορά του εαυτού μου
Να με κυριεύει
Τα δάκρυα έχουν στερέψει
Υπάρχουν στιγμές που αντλώ δυνάμεις
Όταν η επαφή με κοντινούς ανθρώπους γίνεται δημιουργία
Υπάρχουν στιγμές που αντλώ τις δυνάμεις μου
Από μικρές αρνήσεις που σπάζουν το φαύλο κύκλο της ρουτίνας
Υπάρχουν στιγμές που αντλώ τις δυνάμεις μου
Από αναμνήσεις εκδίκησης...
Πράξεις που με κάνουν να μη νιώθω υπάνθρωπος
Έστω και για λίγο...
Even for a while
Day by day the pain gets worse
From all i see, from all i hear, from all i learn
Day by day my hate gets deeper
With all i see, with all i hear, with all i experience
The dreams turned into nightmares
My imaginings terrify me
The storm of thoughts
Blurs my mind
There were moments i got lost in time
With misery for company
Trying in vain to prop myself up in some way
My desires armed curses
The wear and tear conquering me
The tears have dried up
There are moments that i draw strength
When contact with persons close to me turns into creation
There are moments when i draw my strength
From small refusals that break
The visious cycle of daily routine
There are moments when i draw my strength
From memories of revenge
Acts that make me not feeling subhuman
Ever for a while...
|
|
6. |
|
|
|
|
Το μισώ όταν ελπίζω
Στης ζωής τα δύσκολα ή τα στρες τα καθημερινά
Με πιάνω να ελπίζω, θα' μαι καλά, είναι προσωρινά
Για τα σημεία των καιρών, του κόσμου τα κακά
Η ελπίδα ψιθυρίζει στο μέλλον θα' ναι πιο καλά
Μα τι να ελπίσω; Τι να ελπίσω;
Αφού τη ζωή μου δεν μπορώ να ορίσω
Πρωτόγονο συναίσθημα για να μην τα παρατάμε
Όταν οι πιθανότητες είναι εναντίον μας
Βοηθούσε τον άνθρωπο σε άλλες εποχές
Μα καταντήσαμε αριθμοί
Γρανάζια που δεν ελέγχουν τίποτε
Κι' απλώς προσαρμόζονται στις ανάγκες της μηχανής
Μας πουλούν πολλή ελπίδα
Να κρυφτεί το πόσο αδυνατούμε
Εμείς να ορίσουμε την ζωή μας
Η ελπίδα έγινε όπιο
Για ν' αντέχουμε την εξάρτηση και την υποταγή μας
Σ' ένα αδιάφορο και απάνθρωπο σύστημα
Το μισώ όταν ελπίζω
Με φαντασιώσεις τον εαυτό μου ν' αποκοιμίζω
Το μισώ όταν ελπίζω
Την μπόχα της αδυναμίας να μυρίζω
Ελπίζω σημαίνει αδυνατώ
Ελπίζω σημαίνω εκλιπαρώ
Ελπίζω σημαίνει δεν μπορώ
Όταν ελπίζω το μισώ
I hate hoping
When life gets hard or having daily stress
I catch myself hoping: I' ll be fine, it's temporary
For the signs of the times, the bad things in the world
Hope whispers: It' ll get better in the future
But what to hope for? What to hope for?
Since i have no power over my life
Primal feelings, so we don't give up
When the odds seem against us
It helped man in previous times
But we were reduced to numbers, cogs that control nothing
And merely adjust themselves, to the needs of the machine
They sell us lots of hope, to hide how powerless we are
To be in charge of our own life
Hope has turned into opium
So we tolerate our dependence and subjugation
To an indifferent and inhuman system
I hate hoping
To lull myself with fantasies
I hate hoping
To smell the stench of helpessness
Horing means im powerless
Hoping means i supplicate
Hoping means im unable
When im hoping i hate it
|
|
7. |
|
|
|
|
Εξεγέρσεις
Οι μάζες βγαίνουν στους δρόμους με οργή και ελπίδα
Πόλεις μετατρέπονται σε εμπόλεμες ζώνες
Εμφύλιες συγκρούσεις
Αιματηρή καταστολή
Η εξέγερση παίρνει σάρκα και οστά
Το καθεστώς πανικόβλητο προσπαθεί να ορθοποδήσει
Αναλόγως της επίθεσης ρυθμίζει την στάση του
Κάποτε αλλάζει προσωπείο
Υποσχέσεις, 'μεταρρυθμίσεις', εκλογές
Εκτός ελέγχου παραμένει η κατάσταση
Το καθεστώς ανατρέπεται
Το χάος κυριαρχεί
Η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει
Ξένες δυνάμεις παρεμβαίνουν στη χώρα
Γεωστρατηγικός ανταγωνισμός
Ενώ οι εξεγερμένοι έχουν συμβολικές νίκες
Μα στην ουσία μεγάλες ήττες
Το νέο έκτρωμα ανατέλλει
Η ζωή προσαρμόζεται στις νέες συνθήκες
Που καθορίζει ξανά το σύστημα
Όλα πρέπει να αλλάξουν για να μείνουν τα ίδια
Uprisings
The masses take to the streets with rage and hope
Cities are turned into warzones
Civil conflicts, bloody repression
The uprising manifests itself
The regime in panic tries to find its footing
According to the threat it adjusts its stance
Sometimes it changes the facade
Promises, 'reforms', elections
The situation remains out of control
The regime is toppled
Chaos reigns
The countdown has already begun
Foreign powers intervene in the country
Geostrategic antagonism
While the rebels get symbolic victories
But in reality great defeats
The new abomination rises
Life is adjusting to the new conditions
That are determined again by the system
Everything must change so that everything remains the same
|
Οι Downward Spiral δημιουργήθηκαν στις αρχές του 2012. Αποτελούνται
από πρώην μέλη των κυπριακών DIY συγκροτημάτων Εντός των Τειχών
και Αποσύνθεσις. Παίζουμε crust punk μουσική και συνεχίζουμε να επιμένουμε στην DIY αντίληψη και τρόπο λειτουργίας.
Downward Spiral were created at the start of 2012. They consist of ex-members of cypriot DIY bands Entos ton Teihon (Within the Walls) and Aposynthesis. We play crust punk music and continue to insist in the DIY philosophy and way of doing things.
released May 11, 2013
